یول‌پرس: در جمهوری گویان* و در سال ۱۹۷۸ جیم جونز، رهبر مردمى کشاورزان و کارگران مزرعه را دعوت کرد که همگى در مزارع کشاورزى خود و به صورت دسته جمعى خودکشى کنند. بیشتر مردم در این خودکشى دسته جمعى شرکت کردند و کسانى که حاضر نشدند به این کار تن دهند یا با تفنگ هدف قرار گرفته و مجبور شدند. دیگر کسانى که امتناع کردند در کنار آنها شلیک شد تا بترسند و قرص سم را بخورند. در این مراسم اسفبار حدود ۹۱۳ نفر کشته شدند که ۲۷۶ تن از آنان کودک بودند.
به گزارش مجله تاریخ فرادید، جیم جونز رهبرى مذهبى _ مردمى و کاریزماتیک بود که معبد مردم را با گرایشات مذهبى پایه گذارى کرد. در سال هاى ۱۹۵۰ در ایندیاناپولیس عده زیادى به او توجه کرده و به سراغ او آمدند. عمده سخنان او علیه تبعیض نژادى بود و از همین جهت بیشتر سیاهپوستان آمریکا به این عقیده جلب شده و از پیروان پروپاقرص و جدى او به حساب مى آمدند. جونز از باورهاى دینى این طور بهره مى برد که باید مردم به یک گرایش مطلق برسند و سعى مى کرد در راه ترویج افکار خود از تمام مضامین و باورهاى مردمى استفاده کند.
جمیز جونز
ماجرای خودکشى دسته جمعى در جونز تاون
در سال ۱۹۶۵ جونز به همراه گروه خود به کالیفرنیاى شمالى حرکت کردند و در ناحیه مایوکیا، ساکن شدند. جونز بر این اندیشه بود که عقاید خود را گسترش دهد و جماعت بیشترى را به طرفدارى از خود دعوت کند. پس از چند سال سکونت در آن منطقه در سال ۱۹۷۱ بار دیگر همراهان و پیروان خود _ که اکنون تعداد آنها بیشتر شده بود _ را برداشته و به سان فرانسیسکو رفت.
در سال هاى ۱۹۷۰ کلیساى جونز با اتهامات زیادى مواجه شد از جمله این که در روش مذهبى خود از رفتارهاى غیرانسانى و خارج از قاعده استفاده مى کند. جونز کمى زیاده روى کرد و در تعالیم خود از تنبیه بدنى نیز بهره مى گرفت. بیشترین اتهاماتى که به او مطرح بود عبارت بودند از آزار و اذیت فیزیکى به پیروان و حداکثر آزار و اذیت یاد شده نسبت به کودکان.
جونز مبالغ زیادى را نیز به عنوان کمک و اعانه دریافت مى کرد که منشاء بسیارى از این پول ها مشخص نبود و اتهام اختلاس و فساد مالى نیز متوجه او شد. جونز بر این عقیده بود که از سوى مقامات تحت اتهام است چرا که آنها از او مى ترسند و از قدرت گرفتن بیشتر از پیش او در هراسند. با بالا گرفتن این اتهامات در سال ۱۹۷۷ جونز طرفداران خود را جمع کرد و به سوى آمریکاى جنوبى راه افتاد. جونز خیلى عقیده داشت که در آمریکاى شمالى بماند و از پتانسیل مردمى استفاده کرده و قدرت خود را افزایش دهد ولى در جایى که امکان داشت او را تحت تعقیب قرار دهند دیگر امکان ریسک نداشت. همگى راهى آمریکاى جنوبى شده و در گویان ساکن شده و منطقه اى مسکونى به همراه مزارع کشاورزى واقع در جنگل هاى گویان برپا کرده و آن را به افتخار جونز، جونز تاون (شهر جونز) نامیدند.
ماجرای خودکشى دسته جمعى در جونز تاون
یک سال بعد، برخى از کسانى که پیش از این عضو گروه جونز بوده و آن را ترک کرده بودند، به سراغ «لئو رایان» نماینده دموکرات کنگره رفته و از او خواستند عده اى را براى تحقیق درباره نحوه زندگى جونز تاون به این شهر اعزام کند. در ۱۷ نوامبر ۱۹۷۸ رایان عده اى از ناظران و خبرنگاران را برداشته و به این شهر رفت. در روز اول همه چیز به نظر خوب و عادى مى رسید اما روز پس از آن و در حالى که رایان و گروه او قصد خروج داشتند، عده اى از افراد گروه مخفیانه به سراغ رایان آمده و از او خواستند تا کمک کند آنها از گویان خارج شوند.
وقتى جونز این خبر را شنید برآشفت و یکى از محافظان او با چاقو به رایان حمله کرد. رایان بدون آسب مخمصه را ترک کرد ولى جونز افراد گروه خود را فرستاد و به رایان و همراهانش کمین زده و همگى آنها را سر به نیست کرد. نماینده کنگره و چهار نفر از همراهان در حال رسیدن به هواپیما به قتل رسیدند.
در بازگشت به شهر جونز دستور داد که تمامى افراد شهر دست به خودکشى بزنند تا شهر از سکنه خالى شود. جونز در بلندگو فریاد مى زد که مردم خود را از «لذت مرگ» محروم نکنند. قرص هاى سیانور بین مردم توزیع شد. هر که سرپیچى کرده و قصد فرار داشت توسط گارد جونز به قتل رسید. یکى از افراد شهر توانست بگریزد و ارتش وارد صحنه شد. تنها ۵ نفر از این خودکشی دسته جمعی نجات یافتند که داستانهای تکان دهنده آنها از شکنجه های جونز سراسر آمریکا را لرزاند. هیچ نوار ویدیویی در شهر جونز پیدا نشد. تنها یک نوار صوتی ۴۵ دقیقه ای از سخنرانی جونز، پیش از این خودکشی دسته جمعی یافت شد که در انتهای آن جونز از جمعیت می خواهد که به فرزندانشان نوشیدنی زهرآلود بدهند. سپس صدای ناله ها و ضجه های مادران آنها به گوش می رسد. پس از آن نیز جونز به همه می گوید که بر روی زمین دراز بکشید و جام زهر را بنوشید
