آذوح: تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه مراغه روز سه شنبه ۱۲ اردیبهشت ماه اقدام به برگزاری مراسمی با حضور حاج نادر قاضی پور نماینده مردم اورمیه در مجلس، با موضوع عملکرد مدیریت دولتی دولت یازدهم برگزار نمود.
میلاد بالسینی یکی از دانشجویان هویت گرای تورک در دانشگاه مراغه در این مراسم سخنرانی در مورد تبعیض‌ها علیه آزربایجان نمود.
متن سخنرانی این دانشجو از این قرار بود:
اولو تانرینین آدی ایله
فراتر از اینکه عقب ماندگی، عدم توسعه یافتگی، مهاجرت، فقر و بیکاری در آزربایجان مختص عملکرد دولت خاصی باشد همواره پس از انقلاب اسلامی در طی زمامداری دولت ها تبعیض بر علیه آزربایجان جریان داشته و پیش از آنکه مربوط به عملکرد دولت خاصی باشد این امر بیشتر در رابطه با عملکرد مرکز نسبت به حاشیه قابل تجزیه و تحلیل است.
مشارکت عظیم ملت آزربایجان در صحنه انقلاب اسلامی و مبارزه بر علیه رژیم طاغوت به امید رهاسازی از قید و بند استثمار بود. اما بر طبق آمارهای جسته و گریخته تبعیض های آشکار و عریان را در پس از انقاب اسامی نیز می توان بر علیه آزربایجان دید.
مهندس نعمت زاده وزیر صنایع دولت آقای رفسنجانی در ذیل کتاب “مجموعه مقالات سمینار آزربایجان و توسعه” عنوان کرده اند: «آزربایجان در سال های ۵۷_۵۶ دومین استان صنعتی کشور بود اما در سال ۷۱ هفدهمین استان صنعتی کشور شده است. در حال حاضر این استان از نظر نسبت دانشجو به جمعیت در رتبه ۱۹ کشور در میان ۲۴ استان قرار دارد. نماینده اسبق کلیبر درخواست سرمایه گذاری صنعتی در منطقه داشت دیدیم ۹۲ درصد مردان و ۹۵ درصد زنان شهرستان بی سواد هستند.» و یا روزنامه نوروز در ۲۰ خرداد ۱۳۸۰ نوشته بود:
سرمایه گذاری در بخش صنایع و معادن استان کرمان در دولت آقای رفسنجانی ۳۲۰ برابر ۴ استان آزربایجان شرقی، غربی، اردبیل و زنجان بود یعنی به ازای هر ۱۰هزار ریالی که به کرمان تخصیص بودجه می شد ۲ ریال به هر کدام از این استان ها ارسال می شد.
اما تبعیض بر علیه آزربایجان صرفا به تخصیص بودجه به مسائل اقتصادی محدود نمی شود. چنانچه مسائل و مشکات اقتصادی را با داشتن مسئولانی مدبر و مقتدر می توان در کوتاه مدت حل نمود. اما عدم توسعه انسانی فاجعه ای است که تبعات آن تا سال ها گریبان گیر ما خواهد بود که به هیچ نحو ممکن قابل جبران نمی باشد.
دکتر محمدعلی حسین پور فیضی رئیس اسبق دانشگاه تبریز نیز با مقاله ای در همان کتاب مجموعه مقالات سمینار آزربایجان و توسعه عنوان می کنند به ازای هر ۱۰هزار نفر از مناطق ترک نشین ۷۶ نفر جذب دانشگاه ها می شوند. این رقم برای استان های فارس زبان بیش از ۱۲۰نفر و برای کل کشور ۱۰۹نفر می باشد. همان گونه که گفته شد این عدم توسعه انسانی تبعیضی است که تا مدت های مدیدی غیرقابل جبران می باشد. از این هم بگذریم از ۲۰۰۰ طرح ملی در دولت اصاحات هیچ طرحی به آزربایجان اختصاص نیافته است. طرح سهام عدالت کشور که زمان دولت آقای احمدی نژاد شروع و نهایت بودجه اختصاصی آن در زمان آقای روحانی به حساب دولت واریز شد. اما چنانچه می دانیم دولت مبلغ مربوطه را به ساخت و شرکت هایی اختصاص داد که منوط به بازگرداندن سود حاصله به حساب مردم بود. ولو به گفته آقای جهانگیری در مناظرات اخیر کاندیداهای ریاست جمهوری در صدا و سیما تعداد همین کارخانه ها و شرکت ها را ۶۰ عدد عنوان کردند که همگی خارج از آزربایجان ساخته شده اند. جالبتر آنکه دولت تدبیر و امید میزان سود حاصله از کاکرد این کارخانه و شرکت ها را مختص هر فرد ایرانی ۳۰۰۰تومان یاد کرده است. که قرار است به زودی واگذار شود.
