رژیم دار و شکنجه جمهوری اسلامی در تدارک برگزاری خیمه شب بازی دیگری تحت عنوان انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری می باشد. دوران ثبت نام کاندیدا ها تمام شده و حال دستگاه تبلیغاتی دیکتاتوری حاکم در حال بازار گرمی برای رونق بخشیدن به این بساط فریب و ریاکاری و گرم نمودن تنور انتخابات است.
در کارزار کنونی نیز همچون همیشه، دزدان و دروغگویان حاکم می¬کوشند با فریبکاری، "انتصابات" حکومتی خود را به نام "انتخابات" به مردم قالب کنند. در حال حاضر بیش از هزار و سیصد نفر خود را برای شرکت در انتخابات پیشارو نامزد کرده¬اند که بدون شک و بر اساس روال تاکنونی سیستم انتخاباتی جمهوری اسلامی اکثریت مطلق آن ها از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت خواهند شد. آن گاه از میان کسانی که التزام عملی خود را به ولی فقیه و استبداد ذاتی آن نشان داده¬اند ، چند نفر دستچین می¬شوند تا در 29 اردیبهشت ماه 1396 سرانجام آن که ولی فقیه و بالاترین مقامات رژیم قبلا در باره اش به توافق رسیده اند به عنوان رئیس جمهور رژیم جنایتکار حاکم معرفی شود. تجربه تمامی مضحکه های انتخاباتی تاکنونی بیانگر آن است که حقیقت به اصطلاح انتخابات در رژیم جمهوری اسلامی جز آن که در بالا توضیح داده شد ، نیست.
هنوز صلاحیت کاندیدا ها از سوی شورای نگهبان تائید نشده ، دستگاه تبلیغاتی "ولایت مطلقه فقیه" با فضا سازی های مشمئز کننده از دو قطبی و یا سه قطبی بودن این بازی مسخره داد سخن می¬دهند. دارو دسته های گوناگون جمهوری اسلامی از روحانی تا احمدی نژاد و ابراهیم رئیسی در این تبلیغات فریبکارانه، قطب های به اصطلاح متضاد را نمایندگی می¬کنند. در حالی که چه روحانی و چه رئیسی و چه احمدی نژاد و مزدورانی نظیر آن ها ، در 38 سال گذشته نشان داده¬اند که اتفاقا در جنایت و دزدی و سرکوب مردم چیزی از یکدیگر کم ندارند. در نتیجه این که کدام یک از آن ها مورد تأئید شورای نگهبان قرار گیرد ، فرقی به حال مردم ستمدیده ایران نمی¬کند و این قبیل تبلیغات ترفندهائی هستند که از آن طریق می کوشند تعداد هر چه بیشتری را به پای صندوق های رأی بکشانند تا از یک طرف حکومت خود را در نزد بی خبران دموکرات جلوه دهند و از طرف دیگر این توهم را ایجاد کنند که گویا مردم به میل خود آزادانه در انتصابات آن ها شرکت کرده و فلان کاندید با رأی آن ها به ریاست جمهوری رسیده است. چنین بالماسکه مسخره ای را انتخابات نامیدن جز تف کردن به روی حقیقت هیچ معنای دیگری ندارد.
اگر انتخابات به معنای پذیرش نقش مردم در انتخاب کاندیدای مورد نظر شان و امکان ابراز اراده جمعی آن ها می-باشد ، تحت دیکتاتوری حاکم چنین شرایط و امکانی برای مردم ایران وجود ندارد. تجربه 38 سال سلطه خونین ولایت مطلقه فقیه و "نظارت استصوابی" شورای نگهبانی که دست ساز همین ولی فقیه می¬باشد ، با روشنی تمام نشان می¬دهد که این سیستم هیچ گونه ارزشی برای اراده واقعی و خواست توده ها قائل نیست. در دیکتاتوری جمهوری اسلامی معیار انتخاب، نه آراء مردم بلکه اراده بالاترین نهاد های رهبری نظام می باشد. البته جز این هم از جمهوری اسلامی انتظار داشتن بیانگر ساده لوحی است. اصولا در حکومتی که خود را "ولایت مطلقه فقیه" می¬نامد و در آن "ولی فقیه" به هیچ کس جز خدائی که وجود ندارد پاسخگو نبوده و نیست؛ سخن گفتن از "انتخابات" و "رقابت جدی" بین نامزد ها جز دغلکاری نام دیگری نداشته و نخواهد داشت.
در شرایطی که دیکتاتوری حاکم با توسل به سرنیزه اجازه نمی¬دهد شرایط لازم برای ابراز اراده توده ها شکل بگیرد، یعنی در شرایطی که هر گونه تجمع مردمی سرکوب می¬شود و به هیچ تفکر و جریان سیاسی مخالف اجازه تشکل داده نمی¬شود، در شرایطی که دایناسور های شورای نگهبان ، هر کس را که بخواهند رد صلاحیت می¬کنند و هیچ کس بدون عبور از صافی آن ها نمی¬تواند کاندید معرفی شود، این خیمه شب بازی تنها به این معنا است که به مردم می¬گویند بیائید پای صندوق های رای تا حضورتان را برای فریب دادن خودتان به نمایش بگذاریم؛ و بعد از درون جعبه های مارگیری ، جلادی را که برای چهار سال بعد انتخاب کرده ایم را بیرون آورده و به نام شما به شما تحمیل کنیم.
واضح است که نباید در بساطی که رژیم دیکتاتور جمهوری اسلامی به نام "انتخابات" بر پا کرده شرکت کرد و بر اساس تجربه 38 سال گذشته بدون شک اکثریت مردم ایران نیز وارد چنین بساطی نخواهند شد. اما از همین حالا می¬شود با قاطعیت گفت که وزارت کشور جمهوری اسلامی همچون همیشه و بر حسب وظیفه از "شرکت پر شور مردم" سخن گفته و نهایتا "انتخاب اصلح" جمهوری اسلامی را با رای میلیونی، برندۀ بازی اعلام خواهد کرد.
مضحکه انتخاباتی رژیم در شرايطی در حال "مهندسی" است که کارگران و توده های ستمدیده هر روز در گوشه ای از این فلات خونین به هزار زبان فریاد سرنگونی جمهوری اسلامی را سر می دهند. حال همین توده ها، همین ستمدیدگان، همین کارگران که هر روز در این یا آن شهر و دیار کشور برای دریافت دستمزد های پرداخت نشده شان دست به تجمعات مبارزاتی زده و فریاد می زنند "ما گرسنه ایم" ، فراخوانده شده اند که به پای صندوق های رأی بروند و ماشین تبلیغاتی دزدان و چپاولگران خود را رونق بخشند.
واقعیت این است که همه جنایتکاران حاکم ، به رغم همه اختلافات شان در سرکوب و چپاول توده ها ، هم نظر و هم داستان¬ هستند. از این رو تنها آن هائی که به نوعی به همین جنایتکاران وابسته اند و کسانی که منافع خود را در حفظ نظام ظالمانه حاکم می¬بینند ، می¬توانند مردم را به شرکت در چنین مضحکه ای دعوت کنند. بگذار ولی فقیه جنایتکار جمهوری اسلامی انتصابات خود را به نام انتخابات تبلیغ کند ، اما انتخاب مردم ما روشن است: تحریم قاطعانه این شعبده بازی ها و تلاش برای سرنگونی جمهوری اسلامی با هر جناح و دسته اش.
نابود باد رژیم دیکتاتور و سرکوبگر جمهوری اسلامی!
پیروز باد انقلاب! زنده با کمونیسم!
با ایمان به پیروزی راهمان
چریکهای فدائی خلق ایران
29 فروردین 1396 – 19 آپریل 2017