قلیل به یک قرن است که حقوق انسانی ملت‌های ساکن در ایران از جمله عرب، ترک، بلوچ و ... به طرق مختلف توسط دولت مرکزی تاراج شده و در این راستا حاشیه ایران در مقایسه با مرکز آن درد مضایفی را متحمل می‌شود. فرهنگ، ادبیات و تاریخشان تحریف و نابود می‌شود، اقتصاد، معادن و منابع طبیعی‌شان تاراج می‌شود، با سیاست تفرقه بنداز حکومت کن، اختلافات اتنیکی ایجاد کرده و ملت‌ها را با هم دشمن می‌کنند، از نظر سیاسی-اجتماعی اجازه هیچ‌گونه فعالیت را در ساختار کشور نمی‌دهند و در یک کلام با دسیسه‌های مختلف سبب نابودی حاشیه ایران به نفع مرکز آن می‌شوند.
عربستان ایران یکی از این مملکت‌های تحت ظلم و استعمار ایران است که هرگونه تبعیض را تجربه می‌کند. وجود جلگه‌ها و رودهای وسیع، اراضی حاصل‌خیز و زرخیز، منابع طبیعی غنی همچون نفت، گاز، سنگ گچ، آهک و سیلیس، استعمارگران مرکز را به فکر غارت وحشیانه این اقلیم سوق می‌دهد. علاوه بر تاراج منابع، عرب‌ها را مهاجر دانسته و هویتشان را انکار می‌کنند و هزاران تبعیض دیگر که خوزستان را به مثابه دیگری و فرزندخوانده تلقی می‌کند.
به همین سبب عرب‌های ایران در هر فرصتی که پیدا می‌کنند؛ در مقابل این اعمال وحشیانه می‌ایستند.
چند روزیست ملت عرب ساکن در ایران در شهرهای مختلف به سبب نبود آب و برق اعتراضاتی را شروع کرده‌اند. این اعتراض‌ها رفته‌رفته رنگ ملی‌گرایانه به خود گرفت و بغض صدساله انکار هویت خوزستان را ترکاند.
با دقت به رسانه‌های اپوزیسیون متوجه می‌شویم که از ملی‌گرایی اعراب و اعتراضاتشان در این راستا هیچ سخنی گفته نمی‌شود و اعتراضات اعراب را به نبود آب و برق تقلیل می‌دهند و سعی در مصادره این اعتراضات دارند. اقدام مشابهی با پوزیسیون که رگه‌های پان‌ایرانیستی‌شان چشمشان را به واقعیت کور می‌کند.
واقعیت این است که اعراب ایران به آگاهی ملی رسیده و در هر فرصتی در جهت احقاق حقوق ملی و انسانی‌شان قیام می‌کنند.
اقدامات پوزیسیون و اپوزیسیون هرچه که باشد، نمی‌تواند واقعیت را انکار کند. اقداماتی که نشان می‌دهد، هر سیستم مرکز محوری در ایران سرکار بیاید، برای بقای خود مجبور است سایر ملل را به طرق مختلف مورد استعمار و چپاول قرار دهد. این قضیه را می‌توان در مورد نظام‌های پیشنهادی و اعمال تمامی گروها و احزاب پوزیسیون و اپوزیسیون مشاهده کرد.
در کلام آخر اینکه عربستان ایران و آذربایجان راه اعتراض به وضعیت موجود و برون رفت از آن را به خوبی می‌دانند و فریب هیچ گروه غیرخودی را نخواهند خورد.
