غرب آزربایجان در گذر تاریخ مهد تنش‌های قومی و مذهبی بوده و به گواه تاریخ در هزاره های گذشته حاکمان و فرمانروایان منطقه ای و فرا منطقه‌ای به خاطر پتانسیل های موجود در مناطقی از ایران، ترکیه، آزربایجان و عراق (فعلی) همیشه مورد توجه قرار گرفته است.
آب و هوای مساعد برای کشاورزی و دامداری، وجود معادن گرانبها و عناصر ارزشمند موجود در دریاچه اورمیه و چشمه های آب شیرین که زیبایی و توانایی منطقه را دو چندان کرده و بومیان منطقه که اغلب تورک ها در طول تاریخ بوده اند به خاطر تاریخ غنی و فرهنگ پر بارشان همواره مورد توجه بوده اند.
در گذر زمان و با تغییرات اساسی در جغرافیای سیاسی منطقه و خلع به وجود آمده در تاریخ معاصر و با رشد تکنولوژی پای کشورهای مختلف جهان به این منطقه باز شده است.
در سال های اخیر زیاده خواهی بعضی از قدرت های جهانی برای تصاحب هر چه بیشتر ثروت های مادی منطقه آنان را بر آن داشته تا با جذب نیروهای نیابتی و مزدوران اجاره ای خود با تحریفات تاریخی منطقه و تاریخ سازی جعلی برای آنان هویت تاریخی منطقه را به واسطه سرسپردگان حکومتی دست خوش تغییرات قرار داده باشند.
با ظهور سپاه پاسداران در ایران بعد از واقعه سال پنجاه و هفت و اتمام جنگ فرمایشی بین ایران و عراق این نیروی سر خود نظامی مانند اختاپوس هزار دست تمام دستگاه های اجرایی و دولتی ایران را تصاحب کرد و این گونه شد که تمام زیر ساخت های فرهنگی اجتماعی اقتصادی و سیاسی به طور کلی از بین رفت و هویت جدیدی از نوع مذهبی و خرافاتی برای ایران تعریف شد و نا گفته نماند که باستان گرایی نیز موازی با مذهب ترویج داده شد.
امروز شاهد تغییرات اساسی در غرب آزربایجان هستیم. با اراده سپاه پاسداران و بسیج مهاجران کولی هندو تبار در مدت سه دهه اخیر قسمت اعظمی از خاک تاریخ خیز آزربایجان را به اشغال خود درآورده‌اند. عید نوروز و سایر آیین های کهن بهانه ای شده برای سیاسی کاری های اربابان غربی و شرقی جمهوری اسلامی برای تغییر ترکیب جمعیت در غرب آزربایجان .
سخن آخر این که کرد های مهاجر باید این مسئله را به خوبی درک کرده باشند که این در همیشه بر روی این پاشنه نخواهد چرخید. اسماعیل سمکو و زیندشتی های قاچاقچی و هزار حرامی، ناجی بشریت و شما نخواهد بود همانطور که سپاه پاسداران نیست.....
