در روزهای جمعه 20 ژانویه  و شنبه 21 ژانویه (2017) میلیون ها نفر از مردم آمریکا و اروپا در مخالفت با ریاست جمهوری دانالد ترامپ در آمریکا و مواضع نژادپرستانه و زن ستیزانه اش، در صدها شهر مهم آمریکا و جهان به راهپیمایی و تظاهرات پرداختند. این اعتراضات در واقع پاسخ میلیون ها انسان به مواضع ارتجاعی ای بود که ترامپ به عنوان سمبل آن ها شناخته شده است.

در روز جمعه هزاران معترض و بخصوص جوانان مبارز در واشنگتن و دیگر شهرهای بزرگ آمریکا به خیابان ها آمدند تا نفرت خود از ترامپ و سیاست های ارتجاعی او را به نمایش بگذارند.  در واشنگتن ، چند خیابان دورتر از کاخ سفید و همزمان با مراسم قسم خوردن ترامپ ، جهان شاهد شجاعت و رشادت جوانانی شد که با پوشاندن صورت خود و با وجود کنترل شدید پلیس و نیروهای انتظامی که با ایجاد مراکز تفتیش بدنی ، حتی اجازه حمل چتر را هم به تظاهر کنندگان نمی دادند ، به مقابله با نیروی های سرکوب برخاستند. این جوانان با ابتکارات خاص خویش موفق شدند با کندن سنگ فرش های کف خیابان ها ، با پلیس تا دندان مسلح به جنگ و گریز بپردازند.  آن ها حتی در مقطعی یکی از اتوموبیل های بزرگی که مربوط به مراسم سوگند خوردن ترامپ بود را در خیابان به آتش کشیدند.

تظاهرات روز جمعه 20 ژانویه مظهر آگاهی و خشم جوانانی بود که با همه توان این خشم را جهت ضربه زدن به سیستم غارتگرانه نظام امپریالیستی ، کانالیزه نمودند. تمامی شعار ها علیه سیستم سرمایه داری و ضد تبعیض و نژاد پرستی بود.  تظاهرکنندگان به آشکاری خواهان بیرون راندن ترامپ از قدرت و خواهان مقابله مردم با حاکمیت بودند. در این روز که پلیس ضد مردمی ، درجه درنده خویی خود را در ضرب و شتم و سرکوب مبارزین یکبار دیگر به نمایش گذاشت ، بیش از 200 تن از مبارزین دستگیر شدند.  در این روز ، شاهدین در محل تظاهرات ها از حضور مزدوران هوادار ترامپ خبر دادند که با اتوبوس هایی که دار و دسته ترامپ برایشان تدارک دیده بودند به محل تظاهرات آورده شده بودند.  برای ایرانیانی که در تظاهرات حضور داشتند ، این عده یادآور همان "ساندیس خورهای" وطنی خودمان بودند که رژيم ددمنش جمهوری اسلامی برای نشان دادن به اصطلاح پایه اجتماعی خود ، آن ها را گله ، گله به تظاهرات های دولتی می آورد.

تظاهرات روز بعد (در شنبه 21 ژانویه) در واشنگتن ، اگر چه گستردگی خیلی بیشتری داشت و بیش از نیم میلیون نفر در آن شرکت داشتند ، اما شعار ها و روش های مبارزه کمتر از رادیکالیسم روز جمعه حکایت می کرد.  این تظاهرات که از ماه ها پیش توسط تشکل های متفاوتی سازماندهی شده بود ، عمدتا در اعتراض به سیاست های زن ستیزانه ترامپ برگزار شد.  در این تظاهرات حضور انبوهی از زنان و مردان که بخش بزرگی از آن را جوانان تشکیل میدادند ، چشمگیر بود.  شعار های این تظاهرات در دفاع از حقوق زنان در داشتن حق سقط جنین و خواست برابری حقوقی زن و مرد بود.  کثرت تعداد مردمی که در این تظاهرات حضور یافته بودند ، امری بی سابقه در چنین روزی در تاریخ آمریکا بود که خود بیانگر نفرت مردم از ترامپ، این مهره جدید سرمایه داری انحصاری حاکم بر آمریکا بود.  طبق آمار منتشر شده در لوس آنجلس 750 هزار نفر ، در نیویورک 400 هزار نفر ، در شیکاگو 250 هزار نفر و بطور خلاصه  بیش از 3.3 میلیون نفر در بیش از 500 شهر در آمریکا در این روز به خیابان ها آمدند تا قدرت و همبستگی خود را در مقابل تعرضات ترامپ به حقوق خود نشان دهند. این واقعیت، برگ دیگری را در تاریخ اعتراضات مردمی در آمریکا ورق زد.  دامنه این تظاهرات به کشورهای مختلف جهان نظیر ژاپن، استرالیا، لندن، آلمان، کانادا، مکزیک و کشورهای دیگر نیز کشانده شد.

حضور بسیار قوی نوجوانان به شکل مستقل و پر تحرک در طول تظاهرات ، با ابتکارات خاص خودشان ، اعم از حمل پلاکاردها و طرح ها و شعارهای متنوع و چه از لحاظ موسیقی و آوازهائی که می خواندند ، بسیار چشمگیر بود.  مشارکت زنان که بسیاری از آنان بنا بر فراخوان یکی از تشکل های زنان با کلاه های دست باف صورتی رنگ در تظاهرات شرکت کرده بودند ، بخصوص حضور و مشارکت زنان سفیدپوست آمریکائی از اقشار و طبقات میانی جامعه بسیار پر رنگ بود.  این تظاهرات که تا حد زیادی از حمایت اقشار مرفه جامعه و سیاست های لیبرالی نیز برخوردار بود با تظاهرات روز جمعه از لحاظ محتوای مبارزاتی قابل مقایسه نبود .

در طول تظاهرات یک جوان عرب سوریه ای که ظاهرا پناهنده بود با پلاکاردی که مفهوم عدم فراموشی رنج و ستمی که به مردم سوریه روا شده است را بیان می کرد، ایستاده بود. این جوان عرب مورد توجه تظاهرکنندگان قرار داشت به طوری که برخی از تظاهرکنندگان برای ابراز حس همبستگی به سمت او رفته و او را در آغوش می گرفتند. در یک مورد جوانی که به نظر می رسید خود غیر آمریکائی باشد ، مقوای دست نوشته ای با شعار  "رزا لوکزامبورگ را بیاد آورید" در دست داشت که پیام روشنی بود به زنانی که برای آزادی زن می رزمند ، اما پیشکسوتان این مبارزه و نقش کمونیست ها در امر رهائی زنان را به فراموشی سپرده اند.

یکی از نکات قابل توجه این تظاهرات ، کثرت شعار های گوناگونی بود که در آن سرداده شده و یا دیده می شد. شعار های مطرح شده عمدتا در جهت دعوت از مردم برای مقابله با سیاست های ارتجاعی ترامپ بود از جمله آن شعارها چنین بودند :

"اعتراض ، میهن پرستانه است" ، "جان سیاهپوستان ، ارزشمند است" ، "اگر خشمگین نیستید ، این به آن معنی ست که توجه نمی کنید" ، "من دیگر چیز هائی که نمی توانم تغییر بدهم را قبول نمی کنم" ، "من دست به تغییر چیز هائی می زنم که نمی توانم قبول کنم" ، "ما به عقب بر نخواهیم گشت" ، "حقوق برابر برای همۀ زنان" ، "احترام برابر برای همۀ زنان" ، "حقوق زن ، حقوق بشر است" ، "سه نسل ، یک حرف ، برابری" ، "بدن من ، تصمیم من" و "نه به ترامپ ، نه به ک ک ک (کوکلوس کلان ها) ، نه به آمریکای فاشیست".  این شعار ها و صد ها شعار دیگر ، دست نوشته هائی بودند که بر روی کاغذ و یا مقوا ، در دست تظاهرکنندگان دیده شده و یا به وسیله آن ها فریاد زده می شدند.

آن چه مسلم می باشد به قدرت رسیدن ترامپ با پروژه های کلانی که اساسا مغایر با استانداردهای تا کنون تبلیغ شده در جامعه سرمایه داری آمریکا می باشد ، باعث تشدید تضاد های طبقاتی و بالا رفتن آگاهی هر چه بیشتر مردم این جامعه خواهد شد.  مردم به خوبی می دانند که اگر امروز در مقابل این تعرضات ایستادگی نکنند ، تمامی هر آن چه را با خون و محنت و تلاش چندین نسل بدست آورده اند را از دست خواهند داد.  از این رو ما هر روز شاهد حضور هر چه گسترده تر مردم در اعتراضات اجتماعی هستیم.

امروز تنها با گذشت 10 روز از به قدرت رسیدن ترامپ ، هر روز هزاران نفر در اعتراض به پیشبرد پروژه های فاشیستی این دولت به خیابان ها می آیند. یکی از جلوه های اخیر مخالفت شدید مردم آگاه آمریکا با ریاست جمهوری ترامپ ، اعتراض به عدم پذیرش شهروندان مهاجر 7 کشور مسلمان و دستگیری مسافرین در فرودگاه ها توسط مامورین اداره مهاجرت می باشد.  وکلایی که بدون دریافت مزد از این شهروندان دستگیر شده حمایت می کنند ، در یک روز با استمداد کمک از مردم توانستند 24 میلیون دلار کمک مالی جمع آوری کنند که این امر خود نشان دهنده درجه آگاهی مردم از مسئولیت سنگینی است که بر عهده دارند.  امید که تمامی این اعتراضات و مبارزات بتوانند در پیوند با سایر جنبش های اجتماعی و طبقاتی ، در پروسه رشد خود به ایجاد یک رهبری انقلابی منجر شده و  مسیر رهایی کل بشریت از چنگال امپریالیسم را هموار سازد.

فعالین چریکهای فدایی خلق ایران در آمریکا

سی ام ژانویه 2017