آذوح: سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد همانند سالهای پیش پوستر سالانه زبان مادری را منتشر کرد
به گزارش یولپرس، سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد (یونسکو)همچنین شعار امسال روز جهانی زبان مادری را ” پیش به سوی آینده ای پایدار از طریق آموزش چندزبانه” اعلام کرده است.
ایرینا بوکووا دبیر کل یونسکو پیامی بدین منظور منتشر نموده است.
دبیر کل یونسکو نوشته است ” به مناسبت روز جهانی زبان مادری، تقاضا می کنم که ظرفیت آموزش چندزبانه در نظام های اجرایی و آموزشی، ترجمان فرهنگی و رسانه ها، فضای مجازی و تجارت و در همه جا به رسمیت شناخته شود.”
وب سایت یونسکو می نویسد: یونسکو روز جهانی زبان مادری را در ۲۱ فوریه ۲۰۱۷ تحت عنوان ‘پیش به سوی آینده ای پایدار از طریق آموزش چندزبانه’ گرامی می دارد. برای میدان دادن به توسعه پایدار، دانش آموزان بایستی به زبان مادری و سایر زبان ها آموزش ببینند. از طریق تسلط بر زبان اول یا زبان مادری است که فراگیری مهارت های اساسی من جمله خواندن، نوشتن و حساب میسر می شود. زبان های محلی به ویژه زبان های اقلیتی یا بومی دریچه انتقال فرهنگ ها، ارزش ها و دانش سنتی محسوب می شوند. بنابراین، این زبان ها نقش مهمی را در پیشبرد آینده ای پایدار ایفا می کنند.
تاریخچه زبان مادری
تاریخچه پیدایش روز جهانی زبان مادری به حرکتهای دانشجویان دانشگاههای بنگلادش در سال ۱۹۵۲ برمیگردد. زمانی که تعداد زیادی از دانشجویان بنگالی در اعتراض به تحمیل زبان اردو به عنوان زبان رسمیو دیوانی در بنگلادش (پاکستان شرقی آن زمان) توسط دولت پاکستان در محوطه دانشگاه داکا توسط ماموران دولت پاکستان به رگبار بسته شدند. دانشجویان با هدف به رسمیت شناساندن زبان مادری مردم سرزمینشان یعنی زبان «بنگلا» یا «بنگالی» اقدام به تظاهرات وسیع کردند. زبان رسمیکه در مدارس و دانشگاههای بنگلادش در آن زمان تدریس میشد زبان پاکستانی (اردو) بود. تظاهرات گسترده دانشجویان و اساتید دانشگاه داکا در روزهای ۲۱ و ۲۲ فوریه سال ۱۹۵۲ اتفاق افتاد و ماموران دولت پاکستان در تیراندازی به دانشجویان و اساتید دانشگاه تعدادی از آنان از جمله ابوالبرکت استاد دانشگاه داکا، رفیع الدین احمد دانشجو، شوفیر رحمان کارمند عالیرتبه دادگاه عالی بنگلادش را کشتند. اما ایستادگی و مقاومت دانشجویان، اساتید دانشگاهها و فعالان فرهنگی بنگلادش باعث شد که در سال ۱۹۵۶ مجدداً زبان بنگالی به رسمیت شناخته شد. تداوم مبارزات مردم و فعالان سیاسی و فرهنگی باعث شد که در سال ۱۹۷۱ بنگلادش از پاکستان جدا و استقلال پیدا کند.
پس از استقلال، مراسم روز ملی زبان مادری در بنگلادش همه ساله در ۲۱ فوریه با شکوه خاص برگزار میشد تا اینکه در ۱۷ نوامبر ۱۹۹۹ سازمان آموزشی، علمیو فرهنگی ملل متحد (یونسکو) پیشنهاد رسمیکشور بنگلادش برای اعلام ۲۱ فوریه به عنوان «روز جهانی زبان مادری» را پذیرفت و ۱۸۸ کشور عضو یونسکو از جمله جمهوری اسلامیایران به آن رای داده و آنرا تائید کردند.