آذوح: چند روز گذشته بعد از کوتاهی دولت و مسئولین در احیای دریاچه، متاسفانه مسئولین مربوطه به جای اقدام عملی در احیای این دریاچه دست به فروش کشتی "نماد خشکی دریاچه اورمیه" زدند که بعدا مشخص شد که مزایده این کشتی از سوی وزارت نیرو بوده است.

دهم شهریور تصویری از اوراق یادگاری نوستالژیک دریاچه اورمیه در فضای مجازی دست به دست گشت که به واکنش‌های زیادی از جانب مردم، اصحاب رسانه و دوستداران دریاچه اورمیه منجر شده و در آخر به آن لقب اوراق خاطره‌ها دادند. آن روز چند نفر با ابزار آهن بری، کشتی آمریکایی کنار دریاچه را که یاد آور خاطرات تلخ و شیرین نسل گذشته از انتقال به دو سوی دریاچه اورمیه بود را تکه تکره کرده و به نقطه دیگری بردند و به گفته برخی از شاهدان عینی این افراد مدعی شده بودند که کشتی به عنوان اوراق آهن آلات از دولت خریداری کرده‌اند.

فروش خاطرات یک ملت به چه قیمتی؟

پس از کوتاهی دولت و مسئولین برای احیای دریاچه اورمیه، بجای اقدامات عملی برای نجات جان دریاچه و ساکنان اطراف، مسئولین امر دست به فروش نماد خشکی دریاچه اورمیه زدند. این کشتی سالهای سال برای حمل و نقل مسافران از دو سوی دریاچه اورمیه استفاده می‌شد و پس از خشکی دریاچه و عدم کارایی آن در گوشه ای از ساحل لنگر انداخته و به عنوان نماد خشکی دریاچه اورمیه، و یاد آور خاطرات روزهای خوش و پر آب دریاچه شناخته میشد.

شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران وابسته به وزارت نیرو، نماد خاطرات روزهای خوش دریاچه اورمیه و مردم را به قیمت آهن قراضه در پی مزایده‌ای فروخته و بیشتر مسئولان استانی مرتبط با این قضیه از جمله سازمان محیط زیست استان اظهار بی اطلاعی و سلب مسئولیت کرده و مسئولی سازمان بنادر و کشتیرانی مصاحبه در این مورد را به زمان دیگری موکول کرده‌اند.

کشتی دریاچه اورمیه از سوی وزارت نیرو اوراق شد

طبق اسناد منتشر شده مسئولیت اصلی فروش این شناور وزارت نیرو بوده که عیسی بشارتی مدیر بنادر و دریانوردی دریاچه اورمیه در گفت‌وگو با اکسیر نو درباره اوراق شدن کشتی به گل نشسته دریاچه اورمیه می‌گوید: در سال ۸۳ بعد از احداث سد کارون ۳، به دلیل زیر آب رفتن برخی از روستاهای مجاور و بالا و پایین آمدن ارتفاع آب در نتیجه نیاز به یک شناور دارای نیروی محرکه، وزارت نیرو و سازمان آب از سازمان بنادر و دریانوردی خواستار انتقال این کشتی به اهواز شدند که در سال ۸۴ با پرداخت هزینه‌ خرید به مبلغ ۹۴ میلیون تومان از سوی وزارت نیرو، این کشتی رسما به آنها واگذار شد.

در همان سال وزارت نیرو موتورهای این کشتی را باز کرده و به اهواز منتقل کرد و مقرر شد بدنه کشتی نیز قطعه قطعه شده و در همان اهواز مونتاژ شود اما این کار صورت نگرفت. هفته قبل پس از اعلام خبر اوراق شناور مذکور، بلافاصله به محل مراجعه کرده و چند نفر را مشغول بریدن کشتی دیدیم. پس از پیگیری‌، با نشان دادن مدارک، به ما اعلام کردند که در مزایده وزارت نیرو برنده شده‌اند. با این حال برای آن که صحت و سقم ماجرا روشن شود به حراست سازمان گزارش دادیم که پیگیر جرئیات باشند.

موزه تجهیزات دریایی دریاچه اورمیه بدون نماد اصلی

اوراق این کشتی در حالی اتفاق افتاد که هفته گذشته وعده از ساخت موزه تجهیزات دریایی دریاچه اورمیه توسط مدیر بنادر و دریانوردی این دریاچه داده شده بود؛ جالب‌تر این است که مدیر کشتیرانی و دریانوردی دریاچه اورمیه گفته بود تجهیزاتی از جنگ‌های جهانی گذشته در این دریاچه به جای مانده که در موزه دریایی مذکور به نمایش گذاشته خواهند شد اما معلوم نیست چرا از حفظ و نگهداری کشتی‌ای که جزو خاطرات مهم مردم این سرزمین با دریاچه‌ اورمیه بود چشم پوشی شده و یا فاصله‌ای میان وعده وعمل کارکردی جز پر کردن آرشیو رسانه‌ها و جلب توجهات برای مسئولان ندارد!

بشارتی در این باره گفت: ما هم مایل بودیم این کشتی را حفظ کنیم اما مالکیت آن در سال ۸۳ به وزارت نیرو منتقل شده بود و اوراق این کشتی پس از ۱۳ سال به یکباره اتفاق افتاد. هر چند ما به جز این کشتی ۳ شناور دیگر نیز در دریاچه داریم که دو فروند آن را به موزه انتقال خواهیم داد. کشتی نوح به عنوان یک محصول آمریکایی در سال ۴۰ خریداری و در بندر شرفخانه مونتاژ شد و هم اکنون نزدیک ساحل بندر شرفخانه است. کشتی دیگر نیز امین نام دارد که در حال انتقال به ساحل شرفخانه جهت استقرار در موزه دریایی است. کشتی دیگر نیز مدائن به عنوان یک شناور یدک‌کش و باری است که البته برنامه‌ای برای استقرار آن در موزه نداریم. کشتی نوح بسیار سنگین و حجیم بوده و انتقال آن به محل موزه دشوار است. با توجه به نزدیکی آن به ساحل قصد داریم پس از ساخت موزه، یک راه از موزه به این کشتی ایجاد کنیم.

وی درباره پروژه موزه دریایی نیز گفت: این موزه در حال حاضر از ۷۰ درصد پیشرفت فیزیکی برخوردار است و تلاش می کنیم ساخت آن تا پایان امسال به اتمام برسد.

حال فروش و تبدیل این کشتی به آهن قراضه نشان از ناامیدی دولت در احیای دریاچه اورمیه داشته و قصد دارد با حذف نمادهای این دریاچه، آن را از خاطره آیندگان نیز حذف کند. هیچ دلیلی نمی‌تواند برای مردم این منطقه قانع کننده باشد و به جای عمل کردن به وعده های بلندوالای احیای دریاچه اورمیه، دهد اینچنین سهل و آسان، یکی از‌ یادگاری‌های دریاچه‌‌ی پرخروش و مردم را به فروش برسانند و از این پس صرفا در‌ لابلای اوراق قدیمی و عکس‌های خاک گرفته سراغ آن را گرفت.