ملت آزربایجان از دیرباز در سرحدات تاریخی خویش با تمام اقلیت های ساکن این جغرافیا رابطه ای بر اساس حسن همزیستی و همجواری داشته و ثبوت این ادعا با مروری بر تاریخ این مرز و بوم میسر خواهد بود.
ملت تورک طی بیش از هزار سال حکمرانی بر کل فلات ایران نه تنها اساس حکومت را بر تفوق ملتی بر ملت دیگر قرار نداده بلکه زمینه و بستر همزیستی مسالمت آمیز را به عنوان یک اصل شناخته و این نگاه انسان مدارانه و احترام به هم نوع را علی رغم گذشت صد سال از حاکمیت فارس محور که همواره با تبعیض سیستماتیک و مظالم گسترده علیه ملل غیر فارس بخصوص ملت آزربایجان همراه بوده، حفظ نموده است.
زمانی که کردهای کشور عراق از ظلم رژیم بعث مجبور به ترک دیارشان شدند این ملت آزربایجان بود که با آغوشی باز پذیرای مهمانان ناخوانده شد. اما افسوس که علیرغم تقسیم سفره اش با مهاجران کرد، شاهد هتک حرمت از جانب کردها گردید. با این حال، اشتباه تاریخی اقلیت مهاجر کرد در سال ۱۳۵۸ هجرى شمسى به سرکردگی عبدالرحمان قاسملو را نیز بدیده اغماض نگریست و اقدام به تلافی اتفاقات و وقایعی که بر ملت آزربایجان حادث شد، ننمود.
علی رغم حسن نیت ملت آزربایجان طی سده های اخیر در مواجهه با همسایگان، برخی از ائتنیک ها و اقلیت های مهاجر که در پی سو استفاده از نگاه انسان دوستانه تورک ها می باشند با تحلیلی به دور از واقعیت و با تحریک طماعان به سرزمین آزربایجان با دست درازی به مرزهای تاریخی این سرزمین موجب ایجاد تنش و نزاع گردیده و حسن نیت تورکها را نشانه ضعف ملت آزربایجان قلمداد نموده اند.
مورد اخیر از سلسله اشتباهات تاریخی اقلیت کرد در دست درازی به خاک مقدس آزربایجان را می توان در جریانات اخیر شهر سولدوز مشاهده نمود که در پی درگیری دو فرد تورک و کرد بر سر مشکل مالی در شهر سولدوز آزربایجان غربی و کشته شدن فرد منتسب به سازمان و احزاب تروریستی کرد، این سازمان با تحریک جوانان اقلیت کرد مهاجر ساکن شهر سولدوز سعی در استفاده ابزاری از این حادثه در جهت منافع حزبی شان داشتند، غافل از اینکه ملت آگاه آزربایجان و مردم سولدوز، همان جوانان سال ۵۸ با حافظه ژرف تاریخی و فرزندان غیورشان هستند که با دست های خالی و قلبی سرشار از عشق به سرزمین آبا و اجدادی خود مقتدرانه در مقابل هجوم نیروهای مسلح حزب دموکرات کردستان به سان کوه های سهند و ساوالان استوار ایستادند و دست دشمنان زیاده خواه و طماع به خاک آزربایجان را کوتاه نمودند.
ما جمعی از فعالین حرکت ملی آزربایجان ضمن احترام به حقوق اقلیت های مهاجر ساکن در این جغرافیا اعلام می نماییم، ملت آزربایجان حقوق تمامی اقلیت ها و ائتنیک های ساکن در جغرافیای آزربایجان را به رسمیت شناخته و بر آن ارج نهاده و خواستار همزیستی مسالمت آمیز با تمامی اقلیت ها می باشد و به مثابه همیشه تاریخ پاسخ کسانی را که بخواهند چشم طمع به خاک مقدسمان دوخته و به بهانه های واهی سعی در ایجاد تنش در این سرزمین را داشته باشند، همانند اسلاف خود خواهند داد.
ملت آزربایجان در ۲ مرداد نشان داد که در کنار تمامی ملت های مظلوم و دربند ایران بوده و خود را همدرد تمامی ملت ها، اقلیت ها و ائتنیک هایی که تحت ظلم و ستم مضاعف قرار دارند، می داند و از احزاب و مردم کرد می خواهد بازیچه سیاست های قدرت های خارجی و حکومت تهران و اپوزیسیون مرکزگرا نگردند.
هجدهم مرداد ۱۴۰۰
