آذوح: حبیب ساسانیان فعال ملی اهل شهر اردبیل در حال حاضر 50 امین روز اعتصاب غذای خود را سپری می کند. این فعال ترک با افت فشار خون و قند خون در اثر اعتصاب غذا مواجه شده و در وضعیت وخیمی بسر می برد.
فشار خون حبیب به 5.5 و قند خون وی به صفر رسیده همچنین حبیب ساسانیان در این مدت بیش از 22 کیلو گرم کاهش وزن داشته است.
آقای ساسانیان هر چند ساعت یکبار ضعف کرده و بیهوش می شود و با وصل کردن سرم به بدنش به هوش می آید.
حبیب ساسانیان چندین بار در اثر عدم پایبندی قاضی پرونده به قانون از رفتن به دادگاه امتناع ورزیده است. قاضی پرونده به اعضای خانواده ایشان گفته است که حبیب 5 تا اتهام داشته که 4 تای آنها رد شده و تنها یک اتهامش باقی مانده که به علت محرمانه بودن نمی توان اعلام کرد. باید خودش در دادگاه حضور یابد تا اینکه به ایشان اعلام شود.
قاضی باقر پور رئیس شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز قاضی پرونده حبیب ساسانیان بوده که حکم بقیه متهمین پرونده را اعلام کرده و از اعلام حکم حبیب ساسانیان امتناع ورزیده است.
مهدی امیری نژاد متهم ردیف دوم پرونده ای است که به دوسال حبس محکوم شده است. مهدی امیری نژاد تمامی اتهامات ساختگی ماموران اطلاعاتی را صراحتا رد کرده است.
در تاریخ 26 اردیبهشت ماه 1395 شمسی، مهدی امیری نژاد همراه پنج فعال ترک به نام های حبیب ساسانیان متهم ردیف اول پرونده، حمید ثقفی، بابک آوند، اسماعیل افخمی و یونس رحیمی در شهر اردبیل دستگیر و پس از 3 ماه بازداشت و با تودیع وثیقه 500 میلیون تومانی از زندان آزاد شده بود.
سایر فعالین ترک آذربایجانی به نام های بابک آوند، حمید ثقفی، اسماعیل فخیمی نیز هرکدام به تحمل 4 ماه حبس به اتهام عضویت در گروه غیر قانونی محکوم شدند. از حکم آقایان حبیب ساسانیان و یونس رحیمی اطلاعات دقیقی در دست نمی باشد.
این رای دادگاه انقلاب تبریز بنا به دلایل امنیتی در حضور متهمین شفاها قرائت شده و برگه رای دادگاه به آنها تسلیم نشده است.
آخرین جلسه رسیدگی به اتهامات این شش فعال آذربایجانی روز دوشنبه، 26 تیرماه 1396 شمسی، در شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز برگزار شد که حبیب ساسانیان مانند دفعات پیش در این دادگاه حاضر نشد.
حبیب ساسانیان که به همراه با 5 فعال دیگر در 26 اردیبهشت ماه سال گذشته دستگیر و بازداشت شد. دلیل بازداشت ایشان و سایر فعالان مرتبط با پرونده فعالیت های مدنی در زمینه آگاه سازی مردم در مورد جنایت تروریست های ارمنی و ارتش ارمنستان علیه ترک های آذربایجان در قره باغ و اشغال بیش از 20 درصد خاک آذربایجان شمالی بود که ارگان های امنیتی ایران سعی داشت با شکنجه این فعالین اتهامات بی اساس سنگینی را به این فعالان نسبت دهند که در این راه ناکام ماندند.
