آذوح: کمبود مدرسه در روستاهای اردبیل موجب شده بسیاری از دانشآموزان قادر به ادامه تحصیل در مقاطع متوسطه نبوده و یا برای تحصیل مقطع ابتدایی روزانه کیلومترها راه را در برف و سرما طی کنند.
یکی از آنها روستای پاراقشلاق اولیا در جعفر آباد است. یکی از ۱۰ ها روستای استان اردبیل که مدرسه ابتدایی ندارد. دانشآموزان روستا روزانه مسافت پنج کیلومتری را به حسن خان لو طی کرده و در کلاس درس حاضر میشوند.
دوری مدرسه موجب شده که دانشآموز ابتدایی که در نهایت۱۲ سال بیشتر ندارد در زمستانهای سرد و برفگیر منطقه از تحصیل منع شود.
بر خلاف ادعای ممانعت والدین از تحصیل دانشآموزان، اهالی روستا مشکلی با درس خواندن فرزندان خود ندارند، اما به دلیل نبود مدرسه حاضر به فرستادن فرزندان خود به روستای دیگر نیستند.
نه از کانکس خبری هست و نه از سرویس مدارس روستایی که زمانی گفته میشد در تمامی روستاهای فاقد مدرسه ایجاد شده تا هیچ دانشآموزی از تحصیل باز نماند.
دانشآموزان خود تپهها و دشتها را بالا پایین میکنند تا صبح اول وقت در مدرسه حاضر شوند. پنج دانشآموز دختر و یک دانشآموز پسر برای چند ساعت درس خواندن ساعتها راه میروند و این در وضعیتی است که برای ادامه تحصیل نیز با مشکل مواجه خواهند شد.
نبود مدارس متوسطه در اغلب روستاهای اردبیل
درد دانشآموزان روستای پاراقشلاق اولیا را، دانشآموزان روستای روشنق اردبیل نیز میچشند. در این روستا نبود مدرسه متوسطه اول موجب شده دانشآموزان سه کیلومتر برای رسیدن به نزدیکترین مدرسه پیادهروی کنند.
نه تنها روشنق بلکه در روستای قوناخ قیران مشگین شهر یا گندم آباد خلخال و صدها روستای دیگر متوسطه اول و دومی در کار نیست.
ترک تحصیل اجباری دانشآموزان
نتیجه این وضعیت ناتوانی برخی دانشآموزان در ادامه تحصیل و ترک تحصیل اجباری است. موضوعی که بیشتر متوجه حال دانشآموزان دختر میشود و اغلب به دلیل سختی طی راه و رسیدن به مدرسه روستای مجاور از ادامه تحصیل بازمیمانند.
پیامد ناتوانی دختران در ادامه تحصیل تشویق خانوادهها به ازدواجهای زودهنگام آن ها است و برخی حتی در سنین زیر ۱۵ سال ازدواج میکنند.
تمامی این معضلات در وضعیتی است که مسئولان آموزشوپرورش استان بارها اعلام کردهاند که هیچ محدودیتی برای تحصیل دانشآموزان وجود ندارد و زمینه تحصیل برای همه فراهم است.
فصل سرما و تپههای پوشیده از برف و دخترک ۱۰ ساله
امسال در استان اردبیل مطابق اعلام آموزشوپرورش سه هزار و ۳۹۵ مدرسه آماده تحصیل شدند. اما سهم دانشآموزان روستایی به مراتب کمتر است. موضوعی که ایجاد زمینه عدالت آموزشی را به علامت سؤالی تبدیل کرده است.
از سویی در اغلب روستاها جادههای نامناسب و صعبالعبور تردد روستاییان را به ویژه در فصل زمستان با مشکل مواجه میسازد. تا جایی که در برخی ایام سال دانشآموز روستایی با مسدود شدن راههای ارتباطی خانهنشین شده و روزها به مدرسه نمیرود.
هر چند ایجاد کانکس در مدارس روستایی به عنوان فرصت مطلوب ایجاد فضای آموزشی قلمداد میشود اما کل مدارس کانکسی برای هزار و ۷۰۸ روستا تنها ۳۷ مورد است.
از سویی با توجه به انعکاس وضعیت تحصیل بسیاری از دانشآموزان روستایی، سرویس مدرسه اقدامی فانتزی تعبیر میشود.
این مشکلات در وضعیتی به قوت خود باقی است که همچنان دانشآموزان روستایی در برف و باران مسافتهای چند کیلومتری برای رسیدن به کلاس درس را طی میکنند و با مفهوم امکان تحصیل در محل زندگی خود بیگانهاند.