آذوح: یاد و خاطره ی جانباختگان در جریان فاجعه ی خوجالی گرامی داشته شد.
در گوتنبورگ سوئد دهها نفر از فعالان این شهر در مراسم یادبود فاجعه ی خوجالی شرکت کرده و بار دیگر انزجار و خشم خود از جنایات نیروهای ارمنی در منطقه را ابراز نمودند.
در این یادبود که به همت "آذربایجان ائوی" و همکاری "آذربایجان کولتور و ایدمان درنه یی(آ.ک.ی.ف)" برگزار گردید نوجوانان و کودکان مجریان اصلی مراسم بوده و با پخش ویدیوهای مختلف، اجرای سرود و دکلمه یاد و خاطره ی شهیدان را گرامی داشتند.
در ابتدای مراسم نیز آقایان ائلدار قاراداغلی، عاریف رحیم اوغلو و امیر مردانی به بیان گوشه هایی از فجایع روی داده در آذربایجان جنوبی در صد سال گذشته (همچون فاجعه ی جیلولوق) پرداختند.
صحبتهای سخنگوی آذوح و دبیر آ.ک.ی.ف را می توایند از لینکهای زیر مشاهده نمایید:
https://www.facebook.com/AZOHqrupu/videos/298086860819134/
برای مشاهده ی ویدیوی کامل مراسم نیز می توانید از لینک زیر استفاده نمایید:
https://www.youtube.com/watch?v=LDGyNF79cqA&t=24s
گفتنی است این مراسم از ساعت 17 آغاز و ساعت 20 به کار خود پایان داد.
در شب سرد ۲۵ فوریه سال ۱۹۹۲، در خلال ساعاتی که به روز ۲۶- م فوریه باقی مانده بود، ارتش ارمنستان ضمن برخورداری از کمک‌های هنگ ۳۶۶ فدراسیون روسیه، در مشایعت تانک‌ها و زره پوش‌ها وارد شهر بی دفاع خوجالی شد.
درست در شرایطی که بسیاری از کودکان معصوم آزربایجانی سر بر بستر نهاده بودند و مادران آزربایجانی در حال آماده کردن کیف مدرسه بسیاری از آنان برای روز بعد بودند، آنچنان کشتاری آغاز شد که هرگز از تقویم تاریخ بشریت پاک نخواهد گردید.
آن شب ارامنه تندرو، همانند درندگان، با ورود به منزل تک تک آزربایجانی‌ها، بدون اینکه فرقی میان کودکان، زنان، سالمندان و حتی بیماران قائل شوند هر که را دیدند بصورت بی رحمانه‌ای سلاخی کردند.
براساس گفته شاهدان عینی، فاشیست‌های ارمنی بسیاری از شهروندان آزربایجانی را یا زنده - زنده سوزاندند و یا بصورت ددمنشانه‌ای در برابر چشمان وحشت زده اعضای خانوده‌اشان مثله کردند.
تنها جرم این انسان‌های معصوم، بی سلاح و بی پناه، تورک بودن آنان و نفرت ارامنه تندرو از ملت تورک بود.
آزربایجانی‌های بی پناهی که توانسته بودند از حلقه محاصره ارامنه در شهر خوجالی بگریزند در آن شب سرد و تاریک، راه‌های صعب العبور کوهستان‌ها و جنگل‌های پر خطر را در پیش گرفتند.
آوارگان خوجالی در حالی که وحشت زده، مصدوم، تشنه و گرسنه بودند برای روزها در کوه‌ها و جنگل‌های یخ زده سرگردان شدند. آنها فکر می‌کردند که از حمله جنایتکاران ارمنی رهیده‌اند. چرا که می‌پنداشتند صدایی که از دورترها می‌آید، صدای هموطنان مسلمان، تورک و آزربایجانی‌شان است.
اما آوارگان آزربایجانی، در انتهای راه، خود را در دام یکی از خونخوارترین جنایتکاران تاریخ مشاهده کردند.
شاهدان عینی می‌گویند که اشغالگران ارمنی بصورت ناجوانمردانه‌ای بر سر راه زنان و کودکان و پیران دام گشوده بودند. پناهجویان بی پناه آزربایجانی، ناگهان خود را در میانه قتل عام وحشیانه دیگری مشاهده کردند.
شهروندان معصوم آزربایجانی یک به یک شکار ارامنه تندرو شدند و پس از مواجه شدن با شکنجه‌های بسیار بی رحمانه‌ای به شهادت رسیدند. در این کشتار وحشیانه، ۱۰٦ زن، ۶۳ کودک، ۷۰ سالمند و در مجموع ۶۱۳ انسان معصوم و بی پناه، بصورت‌های واقعا دردناکی شکنجه و کشته شدند.
آذوح
