آیا 110 نماینده مجلسی که در فراکسیون مناطق تورکنشین عضو هستند نمیتوانستند درباره دریاچه اورمیه از رئیس جمهور سوال کنند؟پس جایگاه این نمایندهها در کجاست؟
به گزارش یولپرس به اذعان همه ی کارشناسان و صاحب نظران، کارنامه دولت یازدهم آنچنان قابل دفاع نبوده و تغییر کابینه از جمله ی ضروریترین تصمیمهای آقای روحانی در دولت دوازدهم خواهد بود.
تشخیص این مطلب چندان هم نیازمند تحلیلهای حرفهای نبوده و با اندکی تامل میتوان به لزوم تغییر کابینه پیبرد اما سوالی که اینجا پیش میآید طرز برخورد سیاسیون و نمایندگان مجلس نسبت به روند تغییر کابینه است.
نمایندگان مجلس اهرمهای بسیار قدرتمندی برای کنترل و اصلاح عملکرد دولت در اختیار دارند و در صورتیکه وزیری از مسیر خدمترسانی به کشور فاصله گرفته باشد به سرعت او را به ریل خدمتگذاری برمیگردانند.
سوال مهمی که اینجا پیش میآید این است که فراکسیون مناطق تورکنشین در طول فعالیت دولت یازدهم کجا بودند؟ چرا ۱۱۰ نمایندهای که در این فراکسیون عضو هستند هرگز به صورت واحد نسبت به کوتاهیهای دولت اعلام موضع نکرده اند؟
امروز که موعد چینش کابینه است فراکسیون مناطق تورکنشین با تهدید رئیس جمهور در فکر تصاحب چه چیزی هستند؟ چرا زمانیکه استیضاح وزیر راه پیش آمد، فراکسیون مناطق تورکنشین کمترین اثری از خود نشان ندادند؟
در بحث دریاچه اورمیه چرا فراکسیون مناطق تورکنشین ورود نکردند و دولت یازدهم را تحت فشار قرار نداند؟ آیا ۱۱۰ نماینده مجلسی که در فراکسیون مناطق تورکنشین عضو هستند نمیتوانستند درباره دریاچه ی اورمیه از رئیس جمهور سوال بپرسند؟ اگر تشکیل این فراکسیون به خاطر منافع مردم تورک بوده چرا در مواقع بحرانی و زمانی که مردم آذربایجان به شدت نیازمند کمک دولت بودند این فراکسیون خود نمایی نکرد؟
امروز که آقای قاضی پور معتقدند وزرای دولت یازدهم ضعیف عمل کردهاند چرا از قدرت فراکسیون مناطق تورکنشین نسبت به برخورد با ضعف وزرای دولت یازدهم استفاده نکردند؟ آیا این فراکسیون فقط در موقع تقسیم کابینه کاربرد دارد؟
معرفی یک وزیر تورک چه دردی را از ملت آذربایجان دوا خواهد کرد؟ مگر مشکلات مردم تورک فقط در دست یک وزیر است؟ بیشک کوتاهی و ضعف فراکسیون مناطق تورکنشین هرگز با سهم خواهی از کابینه جبران نخواهد شد.
فراکسیون مناطق تورکنشین باید در طول سال و در مورد تمام وزرا فعال باشد و تمام دولت را به چالش بکشد و با وجود۱۱۰ نمایندهی حاضر در فراکسیون مناطق تورکنشین هم میتوانستند در صحن علنی از یک وزیر سوال بپرسند و هم میتوانستند با قدرت طرح استیضاح یک وزیر را مطرح کنند.
این درحالی است که فراکسیون مذکور از این اهرمهای فشار در طول دولت یازدهم استفاده نکرده و جای بسی تعجب است که در حین چینش وزرای کابینه دوزادهم، این فراکسیون به فکر سهمخواهی افتاده است.
فراکسیون مناطق تورکنشین باید نافع بودن خود به حال مردم آذربایجان را در طول دولت یازدهم به اثبات میرساند نه اینکه هم اکنون بخواهد این فراکسیون را چماق فرصتطلبی عنوان کند و از سوی دیگر، فراکسیون مناطق تورکنشین باید در سیل و زلزله و تصادف قطار هم در کنار مردم باشد و به تقسیم کابینه اکتفا نکند.